အခန္း (၄) သခင္စုိး ၏ ျမင္းျခံ စစ္တမ္း

ေထာင္တြင္း ႏုိင္ငံေရး သင္တန္းမ်ား
ဟစ္တလာ ၏ နာဇီ တပ္မ်ား သည္ ဥေရာပ တုိက္ တစ္တုိက္ လုံး ကုိ တုိက္ခုိက္ သိမ္းပုိက္ ၿပီးသည့္ ေနာက္ ၁၉၄၁ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ ၂၂ ရက္ တြင္ ဆုိဗီယက္ ယူနီယံ အား စတင္ တုိက္ခုိက္ ေတာ့သည္။ ဂ်ာမနီ ႏုိင္ငံ၏ ဝင္႐ုိးတန္း မဟာမိတ္ ႏုိင္ငံ ျဖစ္ေသာ ဂ်ပန္ ႏုိင္ငံ သည္ လည္း ၁၉၄၁ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာ လ ၇ ရက္ တြင္ ပုလဲ ဆိပ္ကမ္း ရွိ အေမရိကန္ ေရတပ္ ကုိ ဗုံးႀကဲ တုိက္ခုိက္ျခင္း ျဖင့္ ဒုတိယ ကမၻာစစ္ႀကီး ထဲသုိ႔ ပါဝင္ လာသည္။ ထုိ အခ်ိန္ တြင္ ျမန္မာ့ ႏုိင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ မ်ား သည္ ၿဗိတိသွ် နယ္ခ်ဲ႕အစုိးရ ၏ ဖိႏွိပ္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ မႈေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ လြတ္လပ္ေရး ႀကိဳးပမ္းမႈ ကို လွ်ဳိ႕ဝွက္ လုပ္ေဆာင္ ရေသာ ေၾကာင့္ လည္းေကာင္း အားလုံး စုစု စည္းစည္း မရွိဘဲ တကြဲ တျပားစီ ျဖစ္ေန ၾက ရသည္။
သခင္ ေအာင္ဆန္း သည္ ပုဒ္မ ၁၂၄ (က) အရ ဝရမ္း အထုတ္ ခံရ ေသာေၾကာင့္ လွ်ဳိ႕ဝွက္စြာ
ပုန္းေအာင္း ေနရာ မွ ျပည္သူ႔ အေရး ေတာ္ ပုံ ပါတီ (The People’s Revolutionary Party) ကုိ ဖြဲ႕စည္းခဲ့သည္။ သခင္ ေအာင္ဆန္း သည္ ကုိဗဟိန္း၊ ရဲေဘာ္ဂုိရွယ္၊ သခင္ လွေဖ (ဗုိလ္လက်္ာ) တုိ႔၏ အၾကံ ေပး ခ်က္ အရ တ႐ုတ္ ကြန္ျမဴနစ္ မ်ားႏွင့္ အဆက္ အသြယ္ ရရန္ ႀကိဳးပမ္း ခဲ့ သည္။ သခင္ ဗုိလ္သည္ ရန္ကုန္ ေရာက္ တ႐ုတ္ ကြန္ျမဴနစ္ မ်ားႏွင့္ အဆက္ အသြယ္ ရွိသျဖင့္ သခင္ ေအာင္ဆန္း ကုိ တ႐ုတ္ ျပည္ေရာက္ရန္ ကူညီ သည္။ သခင္ ေအာင္ဆန္း သည္ ကြန္ျမဴနစ္ သင္တန္း ဆင္း တစ္ဦး ျဖစ္သူ သခင္ လွၿမိဳင္ (ဗုိလ္ရန္ေအာင္) ကုိ အေဖာ္ ေခၚ ၍ ၁၉၄ဝ ျပည့္ႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ ၈ ရက္ မွ စတင္၍ ခရီး ထြက္ခြာ ရာ ေဟာင္ေကာင္ မွ တစ္ဆင့္ အမိြဳင္ သုိ႔ ေရာက္ရွိ သြားသည္။ သုိ႔ေသာ္ သခင္ ေအာင္ဆန္း ႏွင့္ သခင္ လွၿမိဳင္ သည္ တ႐ုတ္ ကြန္ျမဴနစ္ မ်ားႏွင့္ အဆက္ အသြယ္ မရဘဲ တ႐ုတ္ ျပည္တြင္း ရွိ ဂ်ပန္ သိမ္းပုိက္ ထား ေသာ ေဒသ မွ တစ္ဆင့္ ဂ်ပန္ မ်ားႏွင့္ အဆက္ အသြယ္ ရသြား ေတာ့ သည္။
ထုိအခ်ိန္ တြင္ သခင္စုိး၊ သခင္ႏု စေသာ ေခါင္းေဆာင္ မ်ားကုိ ၿဗိတိသွ် အစုိးရ က ဖမ္းဆီး ၿပီး ေထာင္ခ် ထားသည္။ ပထမ ဆုံး ကြန္ျမဴနစ္ ကလာပ္ စည္းဝင္ ေခါင္းေဆာင္ ဆုိ၍ ေထာင္ျပင္ တြင္ ကုိဗဟိန္း ႏွင့္ သခင္ လွေဖ သာ က်န္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ျမန္မာ ျပည္တြင္း တြင္ ကြန္ျမဴနစ္ စည္း႐ုံးေရး လုပ္ငန္း မွာ က်ယ္ျပန္႔ လာျခင္း မရွိ ႏုိင္ေပ။ သခင္ စုိး၊ သခင္ ႏုႏွင့္ ႏုိင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ မ်ားကုိ အစုိးရ က သာယာ ဝတီ ေထာင္တြင္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ ထားရာ မွ အင္းစိန္ ေထာင္ သုိ႔ ပုိ႔လုိက္ သည္။ ဂုိရွယ္ ႏွင့္ ကုလား ရဲေဘာ္မ်ား သည္လည္း အင္းစိန္ ေထာင္ထဲသုိ႔ ေရာက္လာ သည္။
သခင္စုိး ႏွင့္ သခင္ သန္းထြန္း သည္ ေထာင္ ထဲတြင္ စုေဝး မိၾကေသာ မ်ဳိးခ်စ္ လူငယ္ မ်ားကုိ ႏုိင္ငံေရး သင္တန္း မ်ားေပး သည္။ သခင္ သန္းထြန္း က စတာလင္ ေရးေသာ ‘ဆုိဗီယက္ ယူနီယံ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီ (ေဗာ္လ္ရွီ ဗစ္) ၏ သမုိင္း’ စာအုပ္ ကုိ လက္ကုိင္ ထား၍ ျမန္မာ ျပည္ ၏သမုိင္း ႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ သင္ၾကား ေပးသည္။ သခင္စုိး က လီနင္ ေရးသားသည့္ ‘ဆုိရွယ္လစ္ ဒီမုိကေရစီ နည္း ပရိယာယ္ ႏွစ္သြယ္’ အမည္ရွိ စာအုပ္ ကုိ ကုိင္စြဲ ၍ ပုိ႔ခ် သည္။ ႏုိင္ငံေရး သင္တန္း မွာ ေထာင္ ထဲတြင္ လွ်ဳိ႕ဝွက္စြာ ပုိ႔ခ်ေသာ သင္တန္း ျဖစ္ေသာ္လည္း လူစု မိ ေနေသာေၾကာင့္ ေအာင္ျမင္မႈ ရွိသည္ ဟု ဆုိရ မည္။ သခင္ ေလးေမာင္ႏွင့္ သခင္ႏု က ျမန္မာ ျပည္ ႏုိင္ငံေရး သမုိင္း၊ အလုပ္ သမား လႈပ္ရွားမႈ သမုိင္း သက္သက္ တုိ႔ကုိ ေဟာေျပာ ပုိ႔ခ် သည္။ တစ္ခါ တစ္ရံ သခင္ႏု သည္ လိင္ ပညာ ႏွင့္ က်န္းမာ ေရး၊ လူမႈေရး ပညာ မ်ားကုိ ပုိ႔ခ် သည္။ * ( * ။ သခင္ တင္ျမ၏ ဘုံဘဝ မွာျဖင့္ (ပထမ ပုိင္း) စာမ်က္ႏွာ ၂၆၇ မွ ၂၈၁ အထိ ႏွင့္ ကက (ၾကည္း)၊ သုေတ သန ဌာန စု ၏ ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီ ၏ ႏုိင္ငံေရး၊ စစ္ေရး လႈပ္ရွားမႈ (ပထမ ပုိင္း) ၆-၅-၇၇။ )
သခင္ သန္းထြန္း သည္ ဆုိဗီယက္ ယူနီယံ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီ (ေဗာ္လ္ရွီဗစ္) ၏ သမုိင္း စသည္ ကုိ ေထာင္ ထဲမွာ ပင္ တစ္လ အတြင္း ျမန္မာ ဘာသာ သုိ႔ ျပန္ဆုိ ခဲ့သည္။ ယင္း စာအုပ္မွာ ေမာ္စကုိ ႏုိင္ငံျခား စာေပ ျဖန္႔ခ်ိေရး ဌာန က ႐ုိက္ႏွိပ္ ျဖန္႔ခ်ိျခင္း ျဖစ္ၿပီး ျမန္မာ ျပည္ သုိ႔ ႏွစ္အုပ္ တည္းသာ ေရာက္လာ ခဲ့သည္ ဟု ဆုိ သည္။ ထုိ႔ေနာက္ သခင္ သန္းထြန္း သည္ အဂၤလန္ ႏုိင္ငံမွ ဆစ္ဒနီ တက္ လင္မယား ေရးသား သည့္ ဆုိဗီယက္ ယူနီယံ ကြန္ျမဴနစ္ ဝါဒ စာအုပ္ ကုိ အခ်ိန္ သုံးလ ယူ၍ ျမန္မာ ဘာသာ သုိ႔ ျပန္ဆုိ ခဲ့သည္။ သခင္စုိး က လီနင္ ၏ ဇနီး ကရပ္စ္ကာယာ ေရးသား ေသာ လီနင္ အား အမွတ္ တရ ဟူသည့္ စာအုပ္ တစ္အုပ္ ကုိ ဘာသာ ျပန္ဆုိ သည္။ ယင္း စာအုပ္ ကုိ နဂါးနီ စာအုပ္ အသင္း က ကြၽန္မ ခ်စ္လင္ အမည္ျဖင့္ စာအုပ္ ထုတ္ေဝ ခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ ပထမ ပုိင္းသာ ထုတ္ေဝ ခဲ့သည္။
ေထာင္တြင္း သင္တန္း မ်ားမွာ စနစ္ တက် မဟုတ္ သည့္တုိင္ ေထာင္က် ေနေသာ သခင္ အေတာ္ မ်ားမ်ား အား မာ့ခ္စ္ ဝါဒီမ်ား အျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ေစ ခဲ့သည္။ သင္တန္း တြင္ ပုိ႔ခ်ေသာ ဘာသာရပ္ မ်ားမွာ မာ့ခ္စ္ လီနင္ ဝါဒ၊ ကြန္ျမဴနစ္ စာေပ ဝါဒ သေဘာ တရား မ်ား ႏွင့္ ေရွ႕လုပ္ငန္း စဥ္ မ်ား ျဖစ္သည္။ ေထာင္ အမႈထမ္း မ်ား၏ ဖိႏွိပ္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ မႈေၾကာင့္ ႏုိင္ငံေရး သင္တန္း မ်ား ကုိ အဂၤလိပ္ စာ သင္တန္း အမည္ ခံ၍ ဖြင့္လွစ္ ခဲ့ရ သည္။ အဂၤလိပ္စာ ႏွင့္ အဂၤလိပ္ စကားေျပာ ကုိလည္း အမွန္ တကယ္ ပင္ သင္ၾကား ေလ့က်င့္ ေပးၾက သည္။ သခင္ ေခါင္းေဆာင္ မ်ားသည္ ေထာင္တြင္း ၌ အာဏာ ဖီဆန္ ေရး လုပ္ငန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ သျဖင့္ မၾကာ ခဏ တုိက္ ပိတ္ခံ ခဲ့ၾက ရသည္။ သခင္ မ်ားသည္ ႏုိင္ငံေရး ေဆြးေႏြး ပြဲမ်ား ကုိလည္း လွ်ဳိ႕ဝွက္ စြာ က်င္းပ ၾကသည္။ သခင္ ဗစိန္ ဦးေဆာင္ေသာ တုိ႔ဗမာ အစည္း အ႐ုံး ဝင္ တစ္စု ႏွင့္ သခင္စုိး တုိ႔ လူစု သည္ ေထာင္တြင္း မွာပင္ မၾကာ ခဏ ျငင္းခုံ ရန္ျဖစ္ ေနခဲ့ ၾကသည္။ သခင္စုိး သည္ ေထာင္တြင္း မွာ ပင္ ေျမေအာက္ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီဝင္ မ်ားကုိ စုေဆာင္း လက္ခံ ခဲ့ရာ သခင္ တင္ျမ ကဲ့သုိ႔ေသာ လူငယ္ ႏုိင္ငံေရး သမား အခ်ဳိ႕ ကြန္ျမဴနစ္ မ်ား ျဖစ္လာ ၾကသည္။
ဘီအုိင္ေအႏွင့္ ဂ်ပန္တပ္မ်ား ဝင္ေရာက္လာျခင္း
ဂ်ပန္ တုိ႔သည္ ၁၉၄၁ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာ လ ၇ ရက္ ** ( ** ။ ဝိဓူရ သခင္ ခ်စ္ေမာင္၏ ‘လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးေနာက္ ျမန္မာ ျပည္’ စာ မ်က္ႏွာ ၁၆၆။ ) တြင္ ဟာေဝယံ ကြၽန္း ပုလဲ ဆိပ္ကမ္း ရွိ အေမရိကန္ ေရတပ္ စခန္း ကုိ အလစ္ အငိုက္ ဗုံးႀကဲ တုိက္ခုိက္ ၿပီး ေနာက္ အေမရိ ကန္ႏွင့္ အဂၤလိပ္ မဟာမိတ္ တို႔အား စစ္ေၾကညာ လုိက္သည္။ ဂ်ပန္ တပ္မ်ား သည္ အာရွ စစ္မ်က္ႏွာ ႏွင့္ပစိဖိတ္ စစ္မ်က္ႏွာ ကုိ တစ္ၿပိဳင္ နက္ တည္း ဖြင့္လွစ္ ၿပီး အလုံး အရင္း ျဖင့္ ထုိး စစ္ဆင္ တုိက္ခုိက္ ေတာ့သည္။ ထုိ အခ်ိန္က ျပင္သစ္ ျပည္ပုိင္ အင္ဒုိ ခ်ဳိင္းနား (ဗီယက္နမ္၊ ကမ္ပူးခ်ား၊ ေလာ) တြင္ အုပ္စုိး လ်က္ ရွိေသာ ျပင္သစ္ အစုိးရ မွာ နာဇီ ဂ်ာမနီ တုိ႔၏ လက္ေအာက္ခံ ႐ုပ္ေသး အစုိးရ သာ ျဖစ္သည္။ ဂ်ပန္ ႏွင့္ ဂ်ာမနီ ႏုိင္ငံ တုိ႔သည္ ၁၉၄ဝ ျပည့္ႏွစ္၊ စက္တင္ဘာ လ ၂၇ ရက္ တြင္ ခ်ဳပ္ဆုိ ေသာ ဘာလင္ စာခ်ဳပ္ အရ ဝင္႐ုိးတန္း မဟာမိတ္ ႏုိင္ငံမ်ား ျဖစ္ရာ ဂ်ာမနီ လက္ေအာက္ခံ ျပင္သစ္ ႐ုပ္ေသး အစုိးရ အုပ္ခ်ဳပ္ ေနေသာ အင္ဒုိခ်ဳိင္းနား ကြၽန္းဆြယ္ အတြင္းသုိ႔ ဂ်ပန္ တပ္မ်ား လြယ္ကူ စြာ ဝင္လာ ႏုိင္ၾက သည္။ ထိုင္း ႏုိင္ငံ သည္လည္း ၁၉၄၁ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာ လ ၁ ရက္ တြင္ ဂ်ပန္ တပ္မ်ား ကုိ ထုိင္း နယ္ေျမ အတြင္း ျဖတ္သန္း ခြင့္ ေပး ရၿပီး ဒီဇင္ဘာ လ ၂၁ ရက္ တြင္ လြယ္ကူစြာ ပင္ ဝင္ေရာက္ လာႏုိင္ ခဲ့သည္။
ထုိအခ်ိန္ က အဂၤလိပ္ ၏ ပထမ ခံစစ္စည္း မွာ စင္ကာပူ ျဖစ္ၿပီး ဒုတိယ ခံစစ္စည္း မွာ ျမန္မာ ျပည္ ျဖစ္ သည္။ *** ( ***။ ဗုိလ္တာရာ (ရဲေဘာ္ သုံးက်ိပ္) ၏ ‘ရဲေဘာ္ သုံးက်ိပ္ ျပည္ေတာ္ ျပန္’ စာ မ်က္ႏွာ ၁၃။) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ႏွင့္ ရဲေဘာ္ သုံးက်ိပ္ သည္လည္း ဂ်ပန္ တပ္မ်ား ႏွင့္ အတူ ဗန္ေကာက္ ၿမိဳ႕သုိ႔ ေရာက္ရွိ လာၿပီး တပ္သား သစ္မ်ား စုေဆာင္းကာ အျပင္း အထန္ သင္တန္း ေပး ေလ့က်င့္ ေနၾက ရသည္။ ၁၉၄၁ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာ လ အတြင္း မွာပင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ႏွင့္ ရဲေဘာ္ သုံးက်ိပ္ သည္ ဗမာ့ လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ (ဘီအုိင္ေအ) ကုိ ဗန္ေကာက္ ၿမိဳ႕ ၌ ဖြဲ႕စည္း လုိက္ၾက သည္။ **** ( **** ။ ရဲေဘာ္ သုံးက်ိပ္ သည္ ေဆဂုံ ၿမိဳ႕မွ ဗန္ေကာက္ ၿမိဳ႕သုိ႔ ၁၉၄၁ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာ လ ၂၅ ရက္၊ ၂၆ ရက္၊) ၂၇ ရက္၊ ၂၈ ရက္မ်ား တြင္ အသုတ္ လုိက္ ခြဲ၍ ေရာက္ရွိ လာျခင္း ျဖစ္သည္။ ဒီဇင္ဘာ လ ၂၇ ရက္ တြင္ ဗန္ေကာက္ ၿမိဳ႕ ဦးလြန္းေဖ ၏ ေနအိမ္ ၌ ဗုိလ္ေတဇ ဦးေဆာင္ ၍ ပထမ အႀကိမ္ ေသြးေသာက္ ပြဲ က်င္းပ သည္။ ဒီဇင္ဘာ လ ၃ဝ ရက္ တြင္ ဒုတိယ အႀကိမ္ ေသြးေသာက္ သည္။ ဒီဇင္ဘာ လ ၃၁ ရက္တြင္ ဘီအုိင္ေအ တပ္မေတာ္ အတြက္ တာဝန္ မ်ား အသီးသီး ခြဲေဝ ေပး သည္။ ဂ်ပန္ တပ္မ်ား သည္ ၁၉၄၁ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာ လ ၂၃ ရက္ တြင္ ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕ ႀကီး ကုိ ဗုံးႀကဲ တုိက္ခုိက္ ေတာ့သည္။ ၁၉၄၂ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္ဝါရီ လ ၁၅ ရက္ တြင္ အဂၤလိပ္ တုိ႔၏ ပထမ ခံစစ္စည္း ျဖစ္ေသာ စင္ကာပူ ခံတပ္ႀကီး ဂ်ပန္ လက္သုိ႔ က်ေရာက္ သြားၿပီး ၁၉၄၂ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္ဝါရီ လ ၁၉ ရက္ တြင္ ဂ်ပန္ ေလယာဥ္ ပ်ံမ်ား က မႏၲေလး ၿမိဳ႕ကုိ စတင္ ဗုံးႀကဲ ေတာ့သည္။
ဂ်ပန္မ်ား က ျမန္မာ ႏုိင္ငံကုိ သိမ္းပုိက္ ရန္ တာစူ ေနၿပီး ေမာ္လၿမိဳင္ ကုိ သိမ္းပုိက္ ရရွိ ပါက ျမန္မာ ႏုိင္ငံ ၏လြတ္လပ္ေရး ကုိ ေၾကညာ ရန္ ရဲေဘာ္ သုံးက်ိပ္ ႏွင့္ သေဘာ တူ ထားၾကသည္။ ဗမာ့ လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ သည္ ဗန္ေကာက္ မွ ရဟုိင္း သုိ႔ တပ္ေျပာင္း ေရႊ႕ လုိက္သည္။ ဂ်ပန္ တပ္မ်ား ႏွင့္ အတူ ျမန္မာ ျပည္ တြင္းသုိ႔ ဘီအုိင္ေအ တပ္မေတာ္ႀကီး တြင္ ဗုိလ္မွဴး ႀကီး ေနဝင္း (သခင္ ႐ႈေမာင္) ႏွင့္ အဖြဲ႕ တစ္ဖြဲ႕သည္ လွ်ဳိ႕ဝွက္ စြာ ႀကိဳတင္ ဝင္ေရာက္ၿပီး အဂၤလိပ္ အစုိးရ ကုိ ဆန္႔က်င္ တုိက္ခုိက္ ရန္ ၾကံရြယ္ ထားသည္။ ဗုိလ္မွဴးႀကီး ေနဝင္း ၏ တပ္ဖြဲ႕ကုိ အတြင္း သူပုန္ တပ္ဖြဲ႕ဟု ေခၚ သည္။ ဂ်ပန္ တပ္မ်ား ႏွင့္ ဗမာ့ လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ တုိ႔သည္ ဝိတုိရိယ အငူ ႏွင့္ ထားဝယ္ ဘက္မွ စစ္ေၾကာင္း တစ္ေၾကာင္း၊ ရဟုိင္း မွ တစ္ဆင့္ ျမဝတီ၊ ေမာ္လၿမိဳင္ ဘက္ သုိ႔ စစ္ေၾကာင္း တစ္ေၾကာင္း ခြဲ၍ ျမန္မာ ျပည္ တြင္းသုိ႔ ဝင္လာ သည္။ ေမာ္လၿမိဳင္ စစ္ေၾကာင္း ႏွင့္ အတူ ဘီအုိင္ေအ ဌာနခ်ဳပ္ ပါဝင္ လာၿပီး ေရေၾကာင္း ခ်ီ စစ္ေၾကာင္း သည္လည္း ေရေၾကာင္း ခရီး ျဖင့္ ခ်ီတက္ လာသည္။
ဗုိလ္မွဴးႀကီး ေနဝင္း ေခါင္းေဆာင္ၿပီး ဗုိလ္တာရာ၊ ဗုိလ္မုိးညိဳ၊ ဗုိလ္လင္းယုန္ စေသာ ဗမာ့ လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ သားမ်ား ပါဝင္ သည့္ အတြင္း သူပုန္ တပ္ဖြဲ႕ သည္ ေသာင္ရင္းျမစ္ ကုိ ျဖတ္ကူး ၍ ျမန္မာ ျပည္တြင္း သုိ႔ လွ်ဳိ႕ဝွက္စြာ ဝင္ေရာက္ လာသည္။ အတြင္း သူပုန္ တပ္ဖြဲ႕ သည္ ေရႊဂြန္းနယ္ မွ တစ္ဆင့္ အဂၤလိပ္ တုိ႔ သိမ္းပုိက္ ထားဆဲ ျဖစ္ေသာ စစ္ေတာင္း - မုတၱမ ရထား လမ္းေပၚ ရွိ က်ဳိေကၠာ္ - သိမ္ဆိပ္ သုိ႔ ေရာက္သြား သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ဗုိလ္မွဴးႀကီး ေနဝင္း က ရန္ကုန္ မွ ကြပ္ကဲ ဆက္သြယ္ ရန္၊ ဗုိလ္တာရာ က ေတာင္ငူ၊ ပ်ဥ္းမနား ႏွင့္ မႏၲေလး အထိ ခ႐ုိင္ ေခါင္းေဆာင္ မ်ား ႏွင့္ ဆက္သြယ္ စည္း႐ုံး ရန္၊ ဗုိလ္မုိးညိဳ ႏွင့္ ဗိုလ္ လင္းယုန္ တုိ႔က ပဲခူး ႏွင့္ ျပည္ဘက္ တြင္ တာဝန္ ယူရန္ ဆုံးျဖတ္ ၿပီး လူစု ခြဲ လုိက္ၾက သည္။ # ( # ။ဗိုလ္တာရာ (ရဲေဘာ္သုံးက်ိပ္) ၏ ‘ရဲေဘာ္ သုံးက်ိပ္ ျပည္ေတာ္ ျပန္’ စာ မ်က္ႏွာ ၂၁ဝ မွ ၂၁၂ ။) အတြင္း သူပုန္ တပ္ဖြဲ႕ဝင္ မ်ား သည္ တုိ႔ဗမာ အစည္း အ႐ုံးဝင္ သခင္မ်ား၊ မ်ဳိးခ်စ္ ပုဂၢိဳလ္ မ်ား အား စည္း႐ုံး ၍ အဂၤလိပ္ ဆုတ္ခြာ သြားသည့္ ၿမိဳ႕ရြာ မ်ားတြင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အာဏာ သိမ္းပုိက္ ထားျခင္း၊ ဘီအုိင္ေအ တပ္မေတာ္ အတြက္ ႀကိဳတင္ ၍ တပ္သား သစ္မ်ား စုေဆာင္း ထားျခင္း၊ ဆုတ္ခြာ ေနေသာ အဂၤလိပ္ တပ္မ်ား အား ေျပာက္က်ား နည္းျဖင့္ အေႏွာင့္ အယွက္ ေပးျခင္း တုိ႔ကုိ ေဆာင္ရြက္ ခဲ့ၾက သည္။ ေရာက္ ေလရာ အရပ္ တြင္လည္း သူပုန္ တပ္ဖြဲ႕ မ်ား ကုိ အျမန္ဆုံး ဖြဲ႕စည္း ႏုိင္ခဲ့ ၾက ေလသည္။
ျမင္းျခံ စစ္တမ္း
ဂ်ပန္ တပ္မ်ားႏွင့္ ဘီအုိင္ေအ တပ္မ်ား ျမန္မာ ျပည္ အတြင္း သုိ႔ တစ္စ တစ္စ ခ်င္းနင္း ဝင္ေရာက္ လာ ေသာ အခါ ၿဗိတိသွ် အစုိးရ သည္ ယင္း တုိ႔၏ အုပ္ခ်ဳပ္ ေရး ယႏၲရား မ်ားကုိ ေျမာက္ဘက္ သုိ႔ တျဖည္းျဖည္း ေရႊ႕ေျပာင္းရ ေတာ့ သည္။ ေထာင္ထဲ ေရာက္ေန ၾကသည့္ မ်ဳိးခ်စ္ ေခါင္းေဆာင္ မ်ား ကုိလည္း လႊတ္ မေပး ရဲသျဖင့္ ေထာင္ တစ္ခုၿပီး တစ္ခု ေျပာင္းေရႊ႕ ၍ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ ေနၾက ရသည္။ သုိ႔ႏွင့္ သခင္စုိး၊ သခင္ႏု စေသာ ေခါင္းေဆာင္ မ်ား သည္ ျမင္းျခံ ေထာင္သုိ႔ ေရာက္သြား သည္။ အခ်ဳိ႕မွာ မႏၲေလး ေထာင္သုိ႔ ေရာက္သြား သည္။
သခင္စုိး သည္ ဖက္ဆစ္ ဂ်ပန္ ကုိ နံပါတ္ တစ္ ဦးစားေပး ရန္သူ အျဖစ္ သတ္မွတ္ ၿပီး အဂၤလိပ္၊ အေမရိကန္ မ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္း ၍ တုိက္ခုိက္ ရမည္ ဟု စြဲၿမဲ စြာ ယူဆ ထားသူ ျဖစ္သည္။ ဒုတိယ ကမၻာစစ္ အေျခ အေန တြင္လည္း ကမၻာ့ အဓိက ကြန္ျမဴနစ္ အင္အား စုႀကီး ျဖစ္ေသာ ဆုိဗီယက္ ယူနီယံ သည္ အဂၤလိပ္ - အေမရိကန္ ဟူေသာ အရင္းရွင္ နယ္ခ်ဲ႕ မ်ား ႏွင့္ မဟာမိတ္ ဖြဲ႕၍ နာဇီ ဂ်ာမနီ ႏုိင္ငံကုိ တုိက္ခုိက္ ေန ရသည္။ တ႐ုတ္ ကြန္ျမဴနစ္ မ်ား သည္ပင္ ခ်န္ေကရွိတ္ ၏ ကူမင္တန္ အစုိးရ ႏွင့္ ယာယီ ပူးေပါင္း ၍ ဖက္ဆစ္ ဂ်ပန္ တုိ႔၏ နယ္ခ်ဲ႕ က်ဴးေက်ာ္မႈ ကုိ ခုခံ တုိက္ခုိက္ ေနရ သည္။ အိႏၵိယ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီ သည္လည္း ဤ အယူ အဆကုိ ေထာက္ခံ လ်က္ ရွိသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သခင္စုိး သည္ ဖက္ဆစ္ ဂ်ပန္ႏွင့္ ပူးေပါင္း ၍ အဂၤလိပ္ အစုိးရ ကုိ တုိက္ခုိက္ သည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ႏွင့္ ဘီအုိင္ေအ တပ္မေတာ္ ကုိ ဖက္ဆစ္ ဝါဒီ မ်ား၊ ဖက္ဆစ္ ကုိ ပင့္ဖိတ္ လာသူ မ်ား ဟု ျမင္ လာေတာ့ သည္။
ကြန္ျမဴနစ္ တစ္ဦး ျဖစ္သူ သိန္းေဖ (သိန္းေဖျမင့္) က ေတာ္လွန္ေရး ကာလ ႏုိင္ငံေရး အေတြ႕ အၾကံဳ မ်ား စာအုပ္ တြင္ သခင္စုိး ၏ အယူ အဆ ကုိ ေအာက္ပါ အတုိင္း ေဖာ္ျပ ထား ပါသည္ -
‘ဖက္ဆစ္ ဆန္႔က်င္ေရး လုပ္ငန္း ကုိ စည္း႐ုံးရာ ၌ တည္ေထာင္ သူ တစ္ဦး ျဖစ္ေသာ သခင္စုိး သည္ မဟာမိတ္ ႏွင့္ ပူးေပါင္း ၿပီး ဖက္ဆစ္ ကုိ အဓိက ထား တုိက္ရန္ စိတ္အား ထက္သန္ လြန္း သျဖင့္ ဂ်ပန္ ႏွင့္ မွားယြင္း စြာ ပူးေပါင္း မိေသာ ဘီအုိင္ေအ ႏွင့္ အျခား မ်ဳိးခ်စ္ မ်ား၏ အဂၤလိပ္ နယ္ခ်ဲ႕ ဆန္႔က်င္ေရး ဆႏၵ ကုိ ေမ့ သြားကာ ဖက္ဆစ္ ပၪၥမံ တပ္သားမ်ား ဟုပင္ ေခၚ လုိက္ ေသး၏။ ဤသုိ႔ တရား ေသ အျမင္ ျဖင့္ သတ္မွတ္ လုိက္ျခင္း သည္ မ်ဳိးခ်စ္ အင္အားစု ကုိ သိမ္းသြင္း ရာ ၌ အခက္ အခဲ ျဖစ္ေစ ခဲ့ေသး သည္။ ဂုိဏ္း ဂဏ ဝါဒ သုိ႔ ေရာက္ေစ ခဲ့ေသး သည္။ ဤ အမွား ၏ ေရေသာက္ ျမစ္ မွာ အဂၤလိပ္ နယ္ခ်ဲ႕ ရန္သူ ကုိ ေဖာ့တြက္ ျခင္း ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပ သည္။ ## ( ##။ သိန္းေဖျမင့္ ၏ ေတာ္လွန္ေရး ကာလ ႏုိင္ငံေရး အေတြ႕အၾကံဳ မ်ား၊ စာ မ်က္ႏွာ ၃၉။) သခင္စုိး သည္ ယင္း ၏ အယူ အဆ ကုိ အေျခခံ ၍ ျမင္းျခံ ေထာင္ထဲ မွာပင္ ျမင္းျခံ စစ္တမ္း ကုိ ေရးသား ျပဳစု သည္။ ျမင္းျခံ စစ္တမ္း ၏ ဆုိလုိရင္း အခ်က္ မွာ ဒီမုိကေရစီ အင္အားစု မ်ား ### ( ### ။ ဒီမုိကေရစီ အင္အားစု မ်ား၊ မဟာမိတ္ ႏုိင္ငံမ်ား။) ႏွင့္ ပူးေပါင္း ၍ နယ္ခ်ဲ႕ စနစ္ ၏ အျမင့္ ဆုံး ျဖစ္ေသာ ဖက္ဆစ္ ရန္သူ မ်ားကုိ ခုခံ တုိက္ခုိက္ေရး ပင္ ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ျမန္မာ့ ႏုိင္ငံေရး အင္အားစု မ်ား သည္ အဂၤလိပ္ အစုိးရ ႏွင့္ ပူးေပါင္း ၍ ဂ်ပန္ ကုိ တုိက္ ရမည္ ျဖစ္သည္။ သခင္စုိး ၏ ျမင္းျခံ စစ္တမ္း ကုိ ေထာင္က် ေနေသာ သခင္ အေတာ္ မ်ားမ်ား ႏွင့္ ကြန္ျမဴနစ္ မ်ားက လက္ခံ ၾကသည္။ သခင္ စုိး ႏွင့္ ေထာင္တြင္း အင္အားစု မ်ား သည္ ဘုရင္ခံ ဆာ ေဒၚမန္စမစ္ ထံသုိ႔ ျမင္းျခံ စစ္တမ္း ကုိ ေပးပုိ႔ၿပီး ေထာင္မွ လႊတ္ေပး လွ်င္ ဂ်ပန္ မ်ားအား ခုခံ တုိက္ခုိက္ ပါမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း စာ တစ္ေစာင္ ေရးသား ခဲ့ၾက သည္။ % ( % ။ သိန္းေဖျမင့္ ၏ ေတာ္လွန္ေရး ကာလ ႏုိင္ငံေရး အေတြ႕ အၾကံဳ မ်ား၊ စာ မ်က္ႏွာ ၄၅။) သုိ႔ေသာ္ နယ္ခ်ဲ႕ အစုိးရ သည္ သခင္ စုိးႏွင့္ ေထာင္ တြင္း မွ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားကုိ အယုံ အၾကည္ မရွိ ခဲ့ေပ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သခင္စုိး တုိ႔ လူစုအား ေထာင္ မွ လႊတ္မေပး ဘဲ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ ၿမဲ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ ထားခဲ့ ၾကသည္။ သခင္စုိး တုိ႔ လူစု သည္ အဂၤလိပ္ အစုိးရ ၏ ေထာက္ခံမႈ မရရွိ ေသာ အခါ ခ်န္ေကရွိတ္ ၏ ကူမင္တန္ အစုိးရ ႏွင့္ ဆက္သြယ္ ရန္ ႀကိဳးစား ၾကျပန္ သည္။ ၿဗိတိသွ် အစုိးရ သည္ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္း သား ၃ဝဝ ခန္႔ကုိ မႏၲေလး ေထာင္ ထဲတြင္ ေရႊ႕ေျပာင္း ခ်ဳပ္ေႏွာင္ ထားသည္။ ၁၉၄၂ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္ဝါရီ လ ၁၉ ရက္ မႏၲေလး ၿမိဳ႕ ကုိ ဂ်ပန္ က ဗုံးႀကဲ ေသာ အခါ ၿမိဳ႕သူ ၿမိဳ႕သား မ်ားႏွင့္ အမႈထမ္း၊ အရာ ထမ္း မ်ား ထြက္ေျပး ကုန္ၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္ေရး မွာ ပ်က္ျပား သြား သည္။ ေအာက္ ျမန္မာ ျပည္မွာ ဂ်ပန္ တပ္မ်ား ၏ လက္ေအာက္ ကုိ က်ေရာက္ ေနၿပီ ျဖစ္သည္။ ၁၉၄၂ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီ လ ၈ ရက္ တြင္ ဂ်ပန္ ေလတပ္ မႏၲေလး ၿမိဳ႕ အား ေလေၾကာင္း မွ ထပ္မံ တုိက္ခုိက္ ျပန္သည္။ ဧၿပီလ တတိယ ပတ္ တြင္ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္း သား ၃ဝဝ ကုိ ခ်န္လွပ္ ၍ သာမန္ အက်ဥ္းသား မ်ား ကုိ ေထာင္မွ လႊတ္ ေပးလုိက္ သည္။ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္း သားမ်ား မွာမူ မႏၲေလး ေထာင္မွဴးႀကီး ကုိ ေငြ တစ္ေသာင္း က်ပ္ေပး ရန္ သေဘာ တူၿပီး ဧၿပီ လ ၂၈ ရက္တြင္ ေထာင္မွ လြတ္လာ ၾကသည္။
သခင္စုိး၊ သခင္ႏု ႏွင့္ ကုိ ဗဟိန္း တုိ႔သည္ ေထာင္ မွ မလြတ္ခင္ တြင္ ခ်န္ေကရွိတ္ ၏ ကူမင္တန္ တပ္မွ ဂ်င္နရယ္ ပီအက္(စ္)ဝမ္ ဆုိသူ ႏွင့္ အဆက္ အသြယ္ ရခဲ့ ၾကသည္။ ပီအက္(စ္)ဝမ္ မွာ သခင္ႏု တ႐ုတ္ ျပည္ သြားခဲ့ စဥ္က သိကြၽမ္း ခဲ့သူ ျဖစ္ၿပီး ခ်န္ေကရွိတ္ ၏ ကုိယ္ေရး အရာရွိ ျဖစ္သည္။ ပီအက္(စ္)ဝမ္ သည္ ဒီးဒုတ္ ဦးဘခ်ဳိ ၏ ၫႊန္ျပမႈ ျဖင့္ မႏၲေလး ေထာင္ထဲ ေရာက္လာ ၿပီး သခင္ စုိး၊ သခင္ ႏုႏွင့္ သခင္ ေက်ာ္စိန္ တုိ႔ကုိ ေတြ႕ဆုံ သည္။ သခင္စုိး တုိ႔က တ႐ုတ္ ျပည္သုိ႔ လုိက္ပါ လုိေၾကာင္း ေျပာၾကား သျဖင့္ သခင္ စုိး၊ သခင္ ႏု၊ သခင္ ေက်ာ္စိန္ တုိ႔ကုိ ေထာင္မွ ထုတ္ယူ သြားခဲ့ သည္။ သုိ႔ေသာ္ လား႐ႈိး ကုိ ဂ်ပန္ တပ္မ်ား က သိမ္းပုိက္ လုိက္ သျဖင့္ ပီအက္(စ္)ဝမ္ သည္ ေရွ႕သုိ႔ ဆက္လက္ မသြား ႏုိင္ဘဲ ေမၿမိဳ႕ ေတာင္ေျခ မွ လွည့္ျပန္ လာခဲ့ ရသည္။ ပီအက္(စ္)ဝမ္ သည္ သခင္စုိး တုိ႔ လူစု ကိုမူ ေထာင္ထဲ တြင္ ျပန္လည္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ ထားပစ္ ခဲ့သည္။ * ( * ။ သခင္ တင္ျမ ၏ ဘုံဘဝမွာ ျဖင့္ (တတိယ ပုိင္း)ႏွင့္ (စတုတၴ ပုိင္း)၊ ကက (ၾကည္း) သုေတ သန ဌာနစု ၏ ဗမာ ျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီ ၏ ႏုိင္ငံေရး၊ စစ္ေရး လႈပ္ရွား မႈမ်ား (ပထမပုိင္း) ၉-၅-၇၇ စာ မ်က္ႏွာ ၁၆။ ) သခင္ စုိး၊ သခင္ ေက်ာ္စိန္၊ တက္ဘုန္းႀကီး သိန္းေဖ ႏွင့္ သခင္ ျမသြင္ တုိ႔ လူစုသည္ မႏၲေလး ေထာင္မွ လြတ္ လာ ေသာ အခါ တ႐ုတ္ ျပည္ သြားေရး ကုိ ဆက္လက္ ႀကိဳးပမ္း ၾကျပန္ သည္။ သခင္စုိး တုိ႔ ေလးဦး သည္ ကပုိင္ ရြာ မွ တစ္ဆင့္ ေရႊဘုိ သုိ႔ လွ်ဳိ႕ဝွက္စြာ ခရီးထြက္ ခဲ့သည္။ ေရႊဘုိ သုိ႔ ေရာက္ေသာ အခါ တ႐ုတ္ စစ္သား မ်ား၏ ဖမ္းဆီး ျခင္း ကုိ ခံရရာ ဒီးဒုတ္ ဦးဘခ်ဳိ ကူညီ မွ ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္ လာၾက သည္။ သခင္စုိး က ေရႊဘုိ မွာပင္ ေန ခဲ့ၿပီး သခင္ ေက်ာ္စိန္၊ ကုိသိန္းေဖ ႏွင့္ သခင္ ျမသြင္ တုိ႔ သုံးေယာက္ မွာမူ ေရဦး အထိ လုိက္သြား ၾက သည္။ သုိ႔ေသာ္ တ႐ုတ္ စစ္သား မ်ား၏ စည္းကမ္း ပ်က္မႈ၊ ထိေရာက္ေသာ အကူ အညီ မရရွိ မႈမ်ား ေၾကာင့္ တ႐ုတ္ ျပည္ သုိ႔ သြားေရာက္ အကူ အညီ ေတာင္းခံေရး ကုိ လက္ေလွ်ာ့ လုိက္ေတာ့ သည္။
သခင္စုိး သည္ တ႐ုတ္ မ်ားထံ အကူ အညီ ေတာင္း ေရး မေအာင္ျမင္ ေသာ အခါ ဖက္ဆစ္ ဆန္႔က်င္ေရး အတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း၊ သခင္ သန္းထြန္း တုိ႔ လူစု ႏွင့္ အဆက္ အသြယ္ လုပ္ခဲ့ သည္။ ထုိ႔ေနာက္ အိႏၵိယ သြားေရး ကုိ စီစဥ္ ျပန္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ျမန္မာ့ ႏုိင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ မ်ားက သခင္စုိး ကုိယ္တုိင္ အိႏၵိယ သုိ႔ သြားေရာက္ ေရး ကုိ ဝုိင္းဝန္း ကန္႔ကြက္ ၾက ေသာေၾကာင့္ သခင္ တင္ေရႊ ႏွင့္ တက္ ဘုန္းႀကီး သိန္းေဖ တုိ႔ ႏွစ္ဦး ကုိသာ အိႏၵိယ သုိ႔ ေစလႊတ္ ရန္ ဆုံးျဖတ္ လုိက္ ၾကသည္။
သခင္စုိး ၏ ျမင္းျခံ စစ္တမ္း သည္ လြတ္လပ္ ေရး ႀကိဳးပမ္း ရန္ အတြက္ နည္းလမ္း တစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ေသာ္ လည္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ႏွင့္ ျပည္သူ႔ အေရးေတာ္ ပုံ ပါတီ၊ ဘီအုိင္ေအ တပ္မေတာ္ တုိ႔ လက္ေတြ႕ ေဆာင္ရြက္ ခဲ့ ေသာ လုပ္ငန္းစဥ္ ႏွင့္ ဆန္႔က်င္ လ်က္ ရွိသည္။ လူငယ္ လူရြယ္ အမ်ား အျပား သည္ ဖက္ဆစ္ ဂ်ပန္ တုိ႔ ဝင္ေရာက္ လာသည္ ႏွင့္ ဖက္ဆစ္ ဂ်ပန္မ်ား ၏ ယုတ္မာ ႐ုိင္းပ်မႈ၊ ေမာက္မာ မႈ၊ ဖိႏွိပ္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈ၊ ရက္စက္ ၾကမ္းၾကဳတ္ မႈ မ်ား ကုိ ခ်က္ခ်င္း လက္ငင္း ၾကံဳေတြ႕ ၾက ရေသာ အခါ သခင္စုိး ၏ ျမင္းျခံ စစ္တမ္း ကုိ ေထာက္ခံ လာၾက သည္။ သခင္စုိး ၏ ဖက္ဆစ္ ဆန္႔က်င္ ေရး လႈပ္ရွားမႈ သည္ သခင္စုိး ၏ ေခါင္းေဆာင္မႈ ကုိ ျမင့္မား လာေစၿပီး ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီဝင္ အင္အား ကုိ မ်ားစြာ တုိးပြား လာေစ ခဲ့သည္။
ဆက္လက္ ေဖာ္ျပ ပါမည္ ..