တပ္သားသစ္စုေဆာင္းျခင္းအေရး ရတက္မေအးရင္ေလးစရာ

(ေဆာင္းပါး)

အခုတေလာ လူမွုေရးကြန္ယက္ အြန္လိုင္းထဲမွာေရာ ျပည္တြင္းျပည္ပ သတင္းစာ၊ ဂ်ာနယ္၊ သတင္းဌာနေတြကပါ သၽွမ္းျပည္နယ္ႏွင့္ ကခ်င္ျပည္နယ္ အေျခစိုက္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး အဖြဲ႕အစည္း တခ်ိဳ႕ တို႔က တပ္သားသစ္ စုေဆာင္းေရးကို ပုံမွန္ထက္ ထပ္တိုး လုပ္ေဆာင္ျခ င္းေၾကာင့္ ေဒသခံ ျပည္သူလူထုတို႔ထံမွ မၾကားစဖူးၾကားရသည့္ ညည္းညဴ သံေ တြေဖၚၿပ ေရးသားထုတ္လႊင့္တာ ေန႔စဥ္လိုလို သိရ၊ဖတ္ရ၊ၾကား ရေတာ့ ရတက္မေအးရင္ေလးစရာ ျဖစ္ရသည္။ ဤကိစၥကို တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႕အစည္းေတြက

မည္သို႔ကိုင္တြယ္ ေျဖရွင္းေပးမည္ကို အားလုံး သိခ်င္ေနၾက၏။

တပ္သားသစ္စုေဆာင္းေရးသည္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး စတင္ေပၚေပါက္ လာကတည္းက ဒြန္တြဲလ်က္တပါတည္း ဖြားဘက္ အျဖစ္ပါ လာခဲ့၏။ အခုမွ မိုးက်ေရႊကိုယ္ေတာ္လို ေပၚလာတာမဟုတ္။

ဟိုတုန္းကေတာ့ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္အရင္းခံ၊ မဟုတ္မခံစိတ္ဓာတ္၊ေမြးရာပါ အခြင့္အေရးအတြက္ တိုက္ ပြဲဝင္ စိတ္ဓာတ္မ်ားျဖင့္ မိမိတို႔ သက္ဆိုင္ရာ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကို္င္ ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႕အစည္းမ်ား အတြင္းသို႔ မိမိတို႔သေဘာ အေႏွာင္အဖြဲ႕ကင္းကင္း ဝင္ေရာက္ အမွုထမ္းခဲ့ေၾကာင္း ကို ေရွ႕မီေနာက္မီ လူႀကီးသူမမ်ား ေျပာျပခ်က္အရ သိရွိရသည္။ သို႔ေၾကာင့္မို႔ မည္သည့္အဖြဲ႕အစည္းကမွ စစ္မွုထမ္းရန္ မည္သူကိုမွ ဆင့္ေခၚဖို႔ အလ်ဥ္းမလိုေၾကာင္း ၾကားဖူး နားဝရွိ၏။

အသက္မျပည့္ေသးသူမ်ား၊ ေက်ာင္းေနရင္းတန္းလန္းနဲ႔ ေက်ာင္းသားမ်ားကို ေခ်ာ့ေမာ့ ေျဖာင္းျဖၿပီး အိမ္ျပန္ခိုင္းရတာလည္း အေခါက္ေခါက္အခါ ခါရွိခဲ့ေၾကာင္း စစ္မွုထမ္းေဟာင္းႀကီး တစ္ဦးေျပာျပခ်က္ကို ျပန္အမွတ္ရ၏။
တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ားသည္ မိမိတို႔၏ တပ္အင္အား ႀကီးထြားေတာင့္တင္းေရးအတြက္ တပ္သားသစ္စုေဆာင္းျခင္း ကို မျဖစ္မေနမလြဲမေသြ လုပ္ေဆာင္ၾက ရ၏။ အစိုးရမဟုတ္သျဖင့္ တပ္သား သစ္ လူသစ္စုေဆာင္းရာတြင္ ေခတ္ကာလကို လိုက္၍ အကန႔္အသတ္ အခက္အခဲမ်ားစြာ ၾကဳံေတြ႕ရသည္။ ကာလ၊ ေဒသ၊ ပုဂၢလကိုၾကည့္ၿပီး ေဆာင္ ရြက္ရ၏။ သို႔ေသာ္အပစ္ခတ္ရပ္ေခတ္ မတိုင္မီကာလတြင္ တပ္သားသစ္ စုေဆာင္းျခင္းကို တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအားလုံးနီးပါး အခက္အခဲ သိပ္မရွိဘဲ အေကာင္အထည္ေဖာ္ လုပ္ကိုင္နိုင္ခဲ့ၾက၏။
ကခ်င္ျပည္နယ္ႏွင့္သၽွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္းတြင္ အေျခစိုက္ လွုပ္ရွားခဲ့သည့္ ကခ်င္လြတ္လပ္ ေရးတပ္မေတာ္ KIA၊ သၽွမ္းျပည္နယ္ အတြင္း အေျချပဳလွု ပ္ရွားခဲ့ၾကသည့္ သၽွမ္းတပ္မေတာ္မ်ား ျဖစ္ၾက သည့္ SSA ၊ SURA ၊ SUA၊ MTAႏွင့္ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ (ဗကပ) တို႔သည္ အပစ္ရပ္ေခတ္မတိုင္မီ ကာလတြင္ တပ္သားသစ္စုေဆာင္းေရးကို အထူးေလးထားကာ ယင္းတို႔၏ တပ္အင္အားကို အခိုင္အမာ တည္ေဆာက္နိုင္ခဲ့ေၾကာင္း သမိုင္းေၾကာင္းအရ သိရသည္။

ဗကပၿပိဳကြဲသြားသည့္ေနာက္ပိုင္း အပစ္ခတ္ရပ္ ပထမေခတ္ဦးတြင္ ဝျပည္ေသြးစည္း ညီညြတ္ေရး တပ္မေတာ္ႏွင့္ KIA တို႔သည္ ၎တို႔၏ စစ္သည္အင္အားကို ေထာင္ေသာင္းခ်ီ စုေဆာင္း နိုင္ခဲ့၏။ အပစ္ခတ္ရပ္ျခင္းကို အက်ိဳးရွိစြာ ေဆာင္ရြက္နိုင္ခဲ့ၾက၏။ အပစ္ရပ္ သၽွမ္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး အဖြဲ႕မ်ားျဖစ္ၾကသည့္ သၽွမ္းျပည္တပ္မေတာ္ SSAႏွင့္ မိုင္းလားအဖြဲ႕ NDAAတို႔ သည္လည္း ၎တို႔၏ စစ္သည္အင္အားမ်ားကို ထိုက္သင့္သေလာက္ ေကာက္ယူစုေဆာင္းနိုင္ခဲ့ၾက ေၾကာင္း စစ္တမ္းမ်ားအရ သိရသည္။

သို႔ေသာ္ အပစ္ရပ္ေခတ္ ဒုတိယေခတ္ျဖစ္သည့္ ၂၀၁၀ေနာက္ပိုင္းတြင္ တပ္မေတာ္၏ၿငိမ္းခ်မ္း ေရးမူ(၆)ခ်က္အနက္ တစ္ခ်က္ျဖစ္သည့္ တပ္သားသစ္ စုေဆာင္းျခင္းမျပဳရ ဆိုသည့္ အခ်က္ေၾကာင့္ အပစ္ရပ္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအဖို႔ ၎တို႔၏ တပ္အင္အား တိုးခ်ဲ႕ေရးအတြက္ ႀကီးစြာေသာ အခက္အခဲ အဟန႔္အတားမ်ားႏွင့္ ၾကဳံေတြ႕ လာရသည္။ တဘက္တြင္ နိုင္ငံေရး ပါတီမ်ား၊ လူမွုအေျချပဳ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ လူအခြင့္အေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ားလည္း တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၏ တပ္သားသစ္စုေဆာင္းေရးကို သြယ္ဝိုက္တနည္း တိုက္ရိုက္တဖုံျဖင့္ ကန႔္ကြက္တားဆီးျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္လာသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အမည္နာမ ေပၚျပဴလာ ျဖစ္သည့္ ေခတ္ကာလတြင္ ျပည္သူလူထုမ်ားလည္း တိုင္းရင္းသား တပ္ဖြဲ႕တို႔၏ တပ္အင္အား တည္ေဆာက္ျခင္း အေပၚ ေထာက္ခံမွု မ်ား ယခင္ကေလာက္ အားတက္သေရာ မရွိသည္ကို ေတြ႕လာရ၏။ ၎တို႔၏ သားသမီး ရင္ႏွစ္သည္းခ်ာမ်ားအား တိုင္းရင္းသား တပ္ဖြဲ႕မ်ားထံ မိဘမ်ား ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် လာေရာက္အပ္ႏွံ ေပးအပ္ျခင္းမ်ိဳးမ်ားသည္လည္း ယခင္ကလို မရွိသေလာက္ျဖစ္ၿပီး တျဖည္းျဖည္းက်ဆင္း နည္းပါးသြားခဲ့သည္။

အထက္ပါ အေၾကာင္းရင္းမ်ားေၾကာင့္ ေခတ္သစ္ အပစ္ရပ္ကာလတြင္ တိုင္းရင္းသား တပ္ဖြဲ႕ မ်ားသည္ မိမိတို႔၏ စစ္သည္အင္အား ျဖည့္တင္းေရးအတြက္ နည္းလမ္းေပါင္းစုံျဖင့္ လုပ္ေဆာင္လာ သည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ကိုတာစနစ္၊ ဆင့္ေခၚစနစ္၊ စစ္မွုမထမ္းမေနရစနစ္၊ ေစတနာစနစ္ စသည္ျဖင့္ ေဆာင္ရြက္လာ၏။

စစ္မွုထမ္းသက္တမ္းကိုလည္း အျမဲတမ္းစစ္မွုထမ္း၊ ၁၀ႏွစ္စစ္မွုထမ္း၊ ၅ ႏွစ္စစ္မွုထမ္း၊ ၃ႏွစ္စစ္မွုထမ္း၊ ၂ႏွစ္စစ္မွုထမ္း၊ အရံစစ္မွုထမ္း(ျပည္သူ႔စစ္) စသည္ျဖင့္ သတ္မွတ္ထား သည္ကို ေတြ႕ရသည္။ သို႔ေသာ္ သတ္မွတ္သည့္ အင္အားအေရအတြက္ ျပည့္မီေရးသည္ တိုင္းရင္းသား တပ္ဖြဲ႕မ်ားအဖို႔ ႀကီးမားသည့္ စိန္ေခၚမွုႀကီး ျဖစ္ခဲ့၏။

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ အပစ္ရပ္စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုရာတြင္ အစိုးရဘက္က စစ္သည္အင္အား တိုးခ်ဲ႕ျခင္း မျပဳရ ဆိုသည့္အခ်က္ ထည့္သြင္းထားသကဲ့သို႔ ကာခ်ဳပ္ကလည္း တပ္သားသစ္ စုေဆာင္းေရး မျပဳ လုပ္ရ ဆိုသည္ကို တပ္မေတာ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုင္ရာ မူ(၆)ခ်က္တြင္ အတိအလင္းထည့္သြင္း ထားသျဖင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ အပစ္ရပ္အစာခ်ဳပ္ လက္မွတ္ေရးထိုးထားသည့္ တိုင္းရင္းသားမ်ားအဖို႔ အင္အားျဖည့္ တင္းေရးအတြက္ မလူးသာမလြန႔္သာ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ NCAတြင္ ဤအခ်က္ကို ထည့္သြင္းထားသည့္ အတြက္ နိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲမၿပီးျပတ္မီ ျပဳျပင္ေျပာင္း လဲေရး ၾကားကာလတြင္လည္း တိုင္းရင္းသား တပ္ဖြဲ႕မ်ားအဖို႔ ကိုယ့္လည္ပင္း ႀကိဳးကြင္းစြပ္မိသလို တပ္သားသစ္စုေဆာင္းေရး အလြန႔္အလြန္ ခက္ခဲ သြားမည္ျဖစ္၏။
တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ားသည္ အင္အားျဖည့္တင္းေရး မူဝါ ဒကို က်င္လည္လိမၼာပါးနပ္စြာ မခ်မွတ္နိုင္ပါက အစိုးရႏွင့္တပ္မေတာ္၏ ဆင္ကြက္တြင္းသို႔ သက္ဆင္း က်ေရာက္မည္ကို စိုးရိမ္ေနၾကသည္။ လူထုတို႔၏ တံေထြးခြက္တြင္ ေပါေလာေ ပၚမည္ကို ရြံ့ေၾကာက္မိ သည္၊

ယခုပင္ ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္ ၾကည့္ပါက ကခ်င္လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ KIAႏွင့္ ေဒသခံ သၽွမ္းေက်းလက္လူထုတို႔အၾကား နည္းလမ္း မက်သည့္ တပ္သားသစ္စုေဆာင္းေရးေၾကာင့္ တေျမ တည္းအတူေန တိုင္းရင္းသား ညီေနာင္မ်ားေတြေတာင္မွ ကေတာက္ကဆျဖစ္ခဲ့သည္ကို မၾကား ခ်င္ဆုံး စိတ္မခ်မ္းသာစြာ ၾကားသိခဲ့ရသည္။ နယ္ေျမခံ သၽွမ္းတိုင္းရင္း သားမ်ိဳးႏြယ္စုေရးရာအဖြဲ႕ ဦးစီးကာ မတရားသည့္ စစ္သားသစ္ စုေဆာင္းေရး ေဆာက္ရြက္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျမစ္ႀကီးနား သၽွမ္းမ်ား က KIAကို ဆန႔္က်င္ဆႏၵျပသည့္ ျဖစ္စဥ္မ်ားလည္း ျဖစ္ပြါးခဲ့ဖူး၏။
စစ္သားစုေဆာင္းျခင္းကို မခံနိုင္ ေတာ့၍ ကခ်င္ျပည္နယ္ ေဒ သခံေက်း လက္ေန သၽွမ္းမ်ားက ျပည္သူ႔စစ္အသြင္ေျပာင္းၿပီး တပ္မေတာ္၏ လက္ေအာက္ခံအျဖစ္ မသက္မသာ မလြဲမေရွာင္သာ ခံယူသြားၾကသည္ မ်ာလည္း ရွိခဲ့ၾက၏။ ယင္းကို KIAက မည္ကဲ့သို႔ ေျဖရွင္းေပးမည္နည္း။ အေျဖမရွိသည့္ ပုစၧာေတာ့ ျဖစ္မည္မထင္။

သၽွမ္းျပည္နယ္တြင္ သၽွမ္းတပ္ဖြဲ႕မ်ား၊ ဝတပ္ဖြဲ႕၊ ပေလာင္တပ္ဖြဲ႕၊ ကိုးကန႔္တပ္ဖြဲ႕၊ ပအိုဝ္းတပ္ဖြဲ႕၊ ျပည္သူ႔စစ္ တပ္ဖြဲ႕မ်ား၏ စည္းစနစ္မက်သည့္ တပ္သားစုေဆာင္းေရးေၾကာင့္ ေဒသခံ ျပည္သူလူထု မ်ားအဖို႔ ႀကီးေလးသည့္ ဝန္ထုပ္ဝန္းပိုး ျဖစ္ေစခဲ့သည္။ လူငယ္လူရြယ္မ်ား မိမိတို႔၏ ဇာတိခ်က္ေႂကြ ေမြးရပ္ေျမကို စြန႔္ခြါသည့္ ျဖစ္ရပ္မ်ား အေျမာက္အျမား ျဖစ္ပြါးခဲ့၏။ အိမ္နီးခ်င္းတ႐ုတ္နိုင္ငံ၊ ထိုင္းနိုင္ ငံသို႔ ထြက္ေျပးသြားေရာက္ ခိုလွုံသည့္ ျဖစ္စဥ္မ်ားလည္း ေန႔စဥ္ လစဥ္လိုလို ရွိခဲ့၏။ တခ်ိဳ႕ေက်း လက္ေဒသမ်ားတြင္ လူငယ္လူရြယ္မ်ား မေတြ႕ရဘဲ သက္ႀကီးရြယ္အို အဖိုးအဖြားမ်ားသာ ကေလးလူမ မယ္မ်ားအား ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ရင္း က်န္ရစ္ခဲ့သည္ကို ေတြ႕ခဲ့ရသည္။

တခ်ိဳ႕ရြာမ်ားတြင္ အိမ္ႀကီးရခိုင္မ်ား မွာေနသူမရွိဘဲ ဟာလာဟင္းလင္း ျဖစ္ေနသည္ကို အမ်ားအျပား ေတြ႕ခဲ့ရသည္မွာ ထူးဆန္းသည့္ အရာ မဟုတ္ေတာ့။ ဤသည္ကို သက္ဆိုင္ရာ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ဘယ္လို ကိုင္တြယ္ေဆာင္ ရြက္မည္နည္းဟု အမ်ားက သိခ်င္ၾက၏။ ေခတ္ကာလမ်ားႏွင့္အတူ လိုက္ပါ၍ သၽွမ္းျပည္အေျခစိုက္ တိုင္းရင္းသား တပ္ဖြဲ႕မ်ား မိမိတို႔၏ တပ္သားသစ္ စုေဆာင္းေရး မူဝါဒကို အလ်င္အျမန္ ျပဳျပင္သင့္ ပါေၾကာင္း တိုင္းရင္းသား စစ္မွုေဟာင္းမ်ားက အႀကံျပဳခဲ့ၾက၏။

CNF လွုပ္ရွားအေျခခ်သည့္ ခ်င္းျပည္နယ္၊ AAဝင္ေရာက္သည့္ ရခိုင္ျပည္နယ္၊ NMSP လွုပ္ရွား ေနထိုင္သည့္ မြန္ျပည္နယ္၊ ကရင္တပ္ဖြဲ႕ KNU၊ DKBA၊ KNU-PC တို႔လွုပ္ရွားသည့္ ကရင္ျပည္နယ္၊ တနသၤာရီတိုင္းႏွင့္ ပဲခူးတိုင္း၊ KNPPလွုပ္ရွား သြားလာသည့္ ကရင္နီျပည္နယ္တို႔တြင္ စစ္သားသစ္ စုေဆာင္းေရးႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး နယ္ခံ ျပည္သူလူထုတို႔ထံမွ တိုင္ေတာသည့္အသံ၊ ဆန႔္က်င္ ကန႔္ကြက္သည့္ အသံမ်ား က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ မၾကားမိေသာ္လည္း သတင္းသိုးသိုး သန႔္သန႔္ေတာ့ ထြက္လာေၾကာင္း သက္ဆိုင္ရာ ျပည္နယ္၊တိုင္း နယ္လုံဝန္ႀကီးမ်ား၏ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႕အစည္းမ်ားထံ ေပးပို႔သည့္ ကန႔္ကြက္စာမ်ားအရ သိရ၏။ တျခား ကခ်င္ႏွင့္ သၽွမ္းျပည္နယ္ အေျခစိုက္ တိုင္းရင္းသား တပ္ဖြဲ႕မ်ားလို မျဖစ္ရေလေအာင္ ကရင္၊ ကရင္နီ၊ မြန္ ၊ခ်င္း၊ ရခိုင္ တပ္ဖြဲ႕မ်ားကလည္း မိမိတို႔၏ တပ္အင္အားျဖည့္တင္းေရး ေပၚလစီ ကို ေခတ္စနစ္ႏွင့္အညီ လိုက္ေလ်ာ ညီေထြျပင္ဆင္သြား သင့္ေၾကာင္း လူထုႏွင့္ စစ္ေရးအကဲခတ္မ်ားက ဆို၏။

ကခ်င္တပ္က သၽွမ္းေတြကို စစ္သားအျဖစ္ စုေဆာင္းလို႔ သၽွမ္းေတြက ပူညံဆူညံ၊ သၽွမ္းတပ္က ပေလာင္၊ ပအိုဝ္း၊ လားဟူေတြကို တပ္သားအျဖစ္ ဆင့္ေခၚလို႔ သူတို႔ေတြက ကန႔္ကြက္၊ ပေလာင္တပ္ ပအိုဝ္းတပ္၊ ဝတပ္ေတြက သၽွမ္းေတြကို တပ္သားသစ္အတြက္ စုေကာက္လို႔ သၽွမ္းေတြက မေက်မနပ္၊ ဒီၾကားထဲ ျပည္သူ႔စစ္ေတြကလည္း ေႁမြပူရာကင္းေမွာင့္ဆိုေတာ့ ဒီစစ္သားစုေဆာင္းေရးကို သက္ဆိုင္ရာတိုင္းရင္းသား တပ္ဖြဲ႕အခ်င္း ခ်င္းၾကား ညႇိႏွိုင္းတိုင္ပင္ ေျဖရွင္းနိုင္ျခင္း မျပဳလၽွင္ ဤအေရးသည္ အမွိုက္ကစ ျပႆဒ္မီးေလာင္ကိန္း ဆိုက္မည္ကို စိုးရိမ္၏။ ဘုံရန္သူကို တိုက္ဖို႔မဆိုထား ႏွင့္ မိမိတို႔ တိုင္းရင္းသားေတြၾကား အခ်င္းခ်င္း အရင္ဆုံး ျပန္လည္ေဆာ္ရမည့္ဘူတာ ဆိုက္မည္ကို ေၾကာက္မိ၏။

အခ်ဳပ္အားျဖင့္ မိမိတို႔ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ျဖစ္သည့္ စစ္မွန္သည့္ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုကို တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအားလုံးက တက္ညီလက္ညီ ခ်ီတက္နိုင္ ရန္ မိမိတို႔၏ တပ္အင္အားျဖည့္တင္းေရး မူဝါဒ ေပၚလစီမ်ားကို အမ်ားျပည္သူ လက္ခံနို္င္သည္အထိျ     ပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးဆြဲနိုင္ေရး၊ မ်က္ေမွာက္ ေခတ္ကာလႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ျဖစ္ေစေရးအဖို႔ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအားလုံး ဝိုင္းဝန္းလုပ္ေဆာင္ၾကပါရန္ အမ်ားအက်ိဳး ေရွ႕ရွု၍ ေရးသား လိုက္ရပါ၏။

Panglong(Burmese)